Politik Göndermeler Altında Bir Kadın Filmi: Gloria

Konusu itibariyle sade bir düzenek içerisinde ama bir o kadar da ihtişamlı ilerleyen Gloria, Sebastian Lelio’nun ellerinde biçimlenmiş ve Paulina García ile vücut bulmuş bir film. García, filmdeki karakterine öyle bir hayat vermiştir ki 63. Berlin Film Festivali’nde “En İyi Kadın Oyuncu” ödülünün kendinden başka kimselere yar olmayacağını da ispat etmiştir.

Film, Şili’nin politik duruşundan da bir şey kaybetmeden şekillenmekte ve Gloria eşliğinde ufak çaplı mesajlarını da vermeyi ihmal etmeden ilerlemektedir. Bu bağlamda Lelio, orta yaş seviyesinin ilerisinde bir yaşa sahip olan Gloria’yı sıradan ama bir o kadar da yaşamsal formdan kopmadan vermiştir.

Gloria, onun yaşında bilinen kadınların aksine koyu renk ojesi, parlak kırmızı ruju ve dekolte kıyafetleri ile kendine güvendiğinin ve hayattan kopmadığının mesajını veren bir kadın. Aslında Gloria, insanlara hayattan kopmadığını göstermek adına çabalayan bir kadın. Sokaktaki protestolara kendince tepkilerinden, barlarda birileriyle tanışma umuduyla dans edişinden veya kızının kursuna katılışından birilerine bir şey ispat etme içgüdüsü hâkim. Film boyunca ilerleyen bu tutum final sahnesinde rayına oturuyor ve sonunda Gloria kendi içinde kendini buluyor. İkinci şahıslar örüntüsündeki yaşamında kendi iç dünyasında kendiyle baş başa kalmayı tercih ediyor.

Gloria annedir. Kocasından boşanmış, orta yaşın üzerinde bir annedir. Ama bu yaşı ilerlemiş annenin de istekleri, arzuları, yaşamın devam etmesinden dolayı onu doya doya yaşama isteği vardır. Gloria aslında, özünde olması olağan ama toplum içerisinde rahat yaşadığı bilindikçe aykırı bir karakter olarak belirebilir. Fakat Gloria sadece kendince yaşamak ister, yalnız olmamak ister, kadın olduğunun hatırlanmasını ister, arzulanmak ister, saygı duyulmak ister, ideal bir insan olduğunun görülmesini ister… O bir kadındır ve tüm kadınsallığıyla var olmak ister.

Yönetmen Sebastian Lelio

Gloria, kendi içindeki baharının her daim farkında olan, yaşama isteğiyle dolu ama akabinde yalnız bir kadındır. Çocukları, kendini dinamik tutan bir işi, akşamları katıldığı ve kendine yaş olarak denk insanlarla bir arada bulunduğu barı da olsa aslında yalnız bir kadın. Hayatına giren ve hayata dair kendi içindeki pek çok isteğini gidermeyi umut ettiği Rodolfo’ya tutunmasının altında yatan nedenlerden biri de bu. Rodolfo’yu hayatına almasındaki bir diğer etmen ise; Rodolfo’nun ilk tanışmalarından itibaren ona karşı söylemekten çekinmediği iltifatlarıdır. Bir kadın -ki bu kadın doğumlar ve yaşı nedeniyle vücudunda değişimler de yaşamış bir kadınsa- karşı cinsten duyduğu ve gururunu okşayan her iltifata karşı meyillidir ve zaaf içerir. Gloria’da da aynen böyle olmuştur, Rodolfo ile çıktıkları ilk yemekte Rodolfo’nun onu yücelten beğeni iltifatları karşısında dudağının kıvrımlarındaki mahçup genç kız edasındaki gülümsemesinde fark edilebilir bu durum.

Lelio, alkışlar eşliğinde şekillendirdiği karakteri ile idealist dünya düzeneği içerisinde var olan ama kendinden korkan kadınlar adına imzasını atmıştır: Erkeksi dünya düzeninde var olmayı hedefleyen kadınlar… Lelio, bu sebeple Gloria’nın geçmişinden çok bugününe değinmeyi tercih etmiş. Çünkü Gloria, özellikle yaşlı bir karakter olarak resmedilmiş ve hayata tutunması verilmiştir. Bu yaşında yaşamdan kopmayan bir kadının geçmişte yaşadıkları, izleyiciye kendi çıkarımını kendi yapması olarak sunulmuştur.

Şilili yönetmen Sebastian Lelio yılın önemli ve izlenesi filmine imzasını atmıştır. Altın Koza ve Altın Portakal Film Festivalleri dahilinde özel gösterimlerle ve Filmekimi ile izleyiciye sunulan ve bu hafta ülkemizde vizyona girecek Gloria, kaçırılmaması gereken filmler kervanında izleyicisini bekleyen bir film olarak karşımıza çıkar.